เหตุการณ์เกิดขึ้นมานานมากแล้วตั้งแต่ปีพศ 2559 เมื่อหญิงสาวคนหนึ่งเธอได้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ทางศูนย์ดำรงธรรมของจังหวัดพิษณุโลกได้ทราบถึงปัญหาของเธอเพื่อต้องการให้ทางศูนย์ดำรงธรรมนั้นไปช่วยกันแก้กล่อมให้บุคคลที่ 3งั้นขายที่ดินคืนเธอในราคาที่ไม่ต้องสูงมากนักโดยเธอเล่าว่าในช่วงประมาณปีพศ 2559
เธอได้ไปที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งและเธอได้เดินไปที่ร้านขายโทรศัพท์มือถือร้านหนึ่งและทำการยื่นขอซื้อโทรศัพท์มือถือในราคาเครื่องละ 3 หมื่นกว่าบาทโดยเป็นการผ่อนจ่ายโทรศัพท์มือถือในทุกๆเดือนแต่เนื่องจากเมื่อซื้อโทรศัพท์มือถือมาแล้วประสบกับปัญหาผังครอบครัวทำให้ไม่มีเงินไปผ่อนจ่ายโทรศัพท์มือถือโดยเธอผ่อนไปเพียงแค่ 2 เดือนเท่านั้น
เธอก็หยุดผ่อนหลังจากนั้นร้านที่ขายโทรศัพท์มือถือให้เธอก็ยื่นฟ้องศาลต่อเธอจนในที่สุดนั้นศาลก็ได้มีการมีคำสั่งออกมายึดทรัพย์สินของเธอซึ่งเป็นที่ดินจำนวน 4 ไร่ให้นำที่ดินดังกล่าวนั้นขายทอดตลาดออกไปและนำเงินมาคืนร้านโทรศัพท์มือถือซึ่งเมื่อคำนวณยอดของค่าโทรศัพท์มือถือและดอกเบี้ยแล้วเธอจำเป็นต้องคืนค่าโทรศัพท์มือถือนั้น
อยู่ที่ประมาณ 30,000 บาทเท่านั้นเองแต่ด้วยราคาที่ดินที่เธอถูกยึดทรัพย์ไปนั้นมีการนำไปขายออกในราคา ห้าแสนบาทซึ่งที่ดินดังกล่าวนั้นเป็นที่ดินของพ่อแม่ของเธอเธอจึงจำเป็นต้องอยากจะซื้อที่ดินกับคืนมาให้กับพ่อและแม่ซึ่งเมื่อเธอติดต่อบุคคลที่ 3 ที่ซื้อที่ดินของเธอไปปรากฏว่าเขาทำการยื่นเรื่องขายที่ดินดังกล่าวคืนให้กับเธอในราคาถึง หนึ่งล้านหกแสน บาท
ซึ่งถ้ามองว่าเป็นราคาที่สูงมากจนเกินไปและเธอไม่สามารถหาเงินมาซื้อต่อได้เพราะจริงๆแล้วทางกรมบังคับคดีขายที่ดินของเธอออกเพียงแค่ห้าแสนบาทเท่านั้นแต่พอเธอจะซื้อกับคืนมาเจ้าของที่ดินคนใหม่กับขายให้เธอเพิ่มเป็น 3 เท่าจากราคาที่ดินที่เธอขายให้กับเขาทำให้เธอนั้นอยากจะให้ทางศูนย์ดำรงธรรมของจังหวัดพิษณุโลก
เข้ามาเป็นตัวกลางช่วยเกลี้ยกล่อมให้เจ้าของที่ดินนั้นลดราคาที่ดินขายให้เธอในราคาถูกลงมากกว่านี้เนื่องจากว่าเธอนั้นไม่มีปัญญาที่จะไปหาเงินมาซื้อที่ดินในราคาถึงล้าน 6 แสนบาทแน่นอนอย่างไรก็ตามทางศูนย์ดำรงธรรมได้มีการรับเรื่องที่จะไปเป็นตัวแทนและเป็นตัวกลางในการเจรจาซื้อขายที่ดินในครั้งนี้เพราะทางศูนย์ดำรงธรรมเองก็มองว่าการที่เจ้าของที่ดินนั้นเรียกร้องราคาที่ดินที่สูงมากเกินไปนั้นก็รู้สึกไม่เป็นธรรมกับหญิงสาวคนดังกล่าวเช่นเดียวกัน
สนับสนุนโดย เว็บพนัน
